Θρυλικοί Γάμοι
Θρυλικοί Έρωτες
Οι μύθοι και θρύλοι στην Ελλάδα, που έχουν να κάνουν με αληθινές αγάπες και πραγματικούς έρωτες, είναι πάρα πολλοί, γι΄ αυτό θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο με κάποιους από τους πλέον ιδιαίτερους που έχουν κάνει αίσθηση στο πέρασμά τους και έχουν αφήσει εποχή με την έντασή τους. Οι έρωτες αυτοί είναι, με χρονική σειρά, του Πυγμαλίωνα και της Γαλάτειας, του Ιουστινιανού και της Θεοδώρας καθώς και του Μιχαήλ και της Μαίρης που όμως είναι γνωστός ως του Μιμήκου και της Μαίρης.
Ξεκινώντας με τον Πυγμαλίωνα και την Γαλάτεια οφείλουμε να αναφέρουμε, ότι αυτός ο έρωτας δημιουργήθηκε από έναν γλύπτη προς το γλυπτό του. Ο Πυγμαλίων εκτός από Βασιλιάς την Κύπρου ήταν και εξαίρετος γλύπτης, κάποια στιγμή, είτε από αγάπη προς την Αφροδίτη, είτε από απέχθεια προς την κακή συμπεριφορά των γυναικών, (εξαρτάται ποια ιστορία θα διαβάσει ο καθένας), δημιουργεί ένα γλυπτό ασύλληπτης ομορφιάς το οποίο και ερωτεύεται. Κάνει εκλεκτά δώρα στο γλυπτό του και φυσικά το ντύνει και το στολίζει με καλοραμμένα ρούχα και πανάκριβα κοσμήματα. Επειδή το να το βλέπει μόνο και να φαντασιώνεται τον έρωτά του χαϊδεύοντάς το δεν του ήταν αρκετό, ζήτησε την βοήθεια της Θεάς Αφροδίτης η οποία και το ζωντάνεψε. Ο έρωτας αυτός έχει γίνει θρύλος υμνώντας την απόλυτη αφοσίωση του δημιουργού προς το έργο του. Ίσως, αυτή η αφοσίωση και η λατρεία του δημιουργού ή των δημιουργών προς το έργο τους, σε κάποιους να θυμίζει το έργο του μεταγενέστερου ποιητή Σαίξπηρ ¨ Όνειρο θερινής νυκτός ¨.
Ένας έρωτας που έμεινε στην ιστορία και είναι θρύλος για κάθε φτωχό κορίτσι που ονειρεύεται τον πρίγκιπα να έρθει, και να την σώσει από την ταλαιπωρία και τις κακουχίες, είναι αυτός της Θεοδώρας με τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Η Θεοδώρα, κόρη ηθοποιών της εποχής στον Ιππόδρομο, είχε και εκείνη την ίδια πορεία με τους γονείς της. Κάποιοι μάλιστα την θεωρούσαν και πόρνη, λόγω του αμφιβόλου ήθους και των χαλαρών αρχών που είχαν τότε οι ηθοποιοί. Ο Ιουστινιανός την ερωτεύτηκε παράφορα, αλλά η τότε Αυτοκράτειρα δεν του επέτρεψε να την παντρευτεί. Μετά τον θάνατό της ο Ιουστινιανός μεταπείθει τον τότε Αυτοκράτορα να αλλάξει τον νόμο και έτσι μπόρεσε να την παντρευτεί και να γίνει από πόρνη, όπως ισχυρίζονται κάποιοι ότι ήταν, σε Αυτοκράτειρα. Η απόδειξη ότι η αληθινή αγάπη ξεπερνά κάθε εμπόδιο.
Για το τέλος διάλεξα μια ιστορία που όλοι έχουμε ακούσει, αλλά λίγοι γνωρίζουμε, την ιστορία του θρυλικού έρωτα του στρατιωτικού γιατρού Μιμήκου Μιχαήλ και της Γερμανίδας γκουβερνάντας Βέμπερ Μαίρης, οι οποίοι έμειναν για πάντα μαζί αλλά μετά τον θάνατό τους, χάριν των ενεργειών των φίλων του γιατρού και της Βασίλισσας Σοφίας. Ας δούμε λοιπόν την ιστορία από την αρχή. Η Μαίρη Βέμπερ ήταν η μια από τις γκουβερνάντες του μικρού τότε Κωνσταντίνου, διάδοχου του θρόνου της Ελλάδας. Στα ανάκτορα γνώρισε τον στρατιωτικό γιατρό Μιχαήλ Μιμήκο και η γνωριμία τους εξελίχθηκε γρήγορα σε μια ρομαντική σχέση μέσα από πολλούς περιπάτους στα γραφικά στενά της Αθήνας από τα ανάκτορα μέχριτην Ακρόπολη. Οι φύλακες της Ακρόπολης τους γνώριζαν πλέον καλά. Κάποια μέρα η Μαίρη ανέβηκε στο γνωστό σημείο, όπου συνήθως κάθονταν και έπεσε χωρίς δισταγμό, υπέκυψε στα τραύματά της μέσα σε λίγες ώρες, παρότι όλοι έσπευσαν να τη βοηθήσουν και να τη μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Ο Μιχαήλ, γιατρός του νοσοκομείου, πηγαίνοντας στο πόστο του μετά από πολυήμερη αναρρωτική άδεια, παραλαμβάνει την αλληλογραφία του από την υποδοχή και ενημερώνεται για τον θάνατο του άτυχου κοριτσιού. Έπεσε σε βαθιά θλίψη και αμέσως ξαναέπεσε άρρωστος στο κρεβάτι όπου τον πρόσεχε αυτή τη φορά ο αδελφός του, όχι τόσο λόγω της ασθενείας, αλλά περισσότερο λόγω του φόβου. Φοβόταν πως θα αυτοκτονούσε, και είχε δίκιο! Με μια πρόφαση έστειλε τον αδελφό του έξω από το δωμάτιο, πήρε το όπλο του και έριξε καθευθείας στην καρδιά, πέθανε ακαριαία. Μετά τα δυο αυτά τραγικά συμβάντα, μαθεύεται η ιστορία που βρισκόταν πίσω από αυτές τις πράξεις.
Η Μαίρη είχε ζητήσει από τον πατέρα της να συναινέσει σε αυτόν τον γάμο αλλά της είχε απαντήσει αρνητικά με αποτέλεσμα η κοπέλα να απογοητευτεί και να στραφεί για βοήθεια στον αγαπημένο της Μιχαήλ. Εκείνος ήταν άρρωστος στο σπίτι του για αρκετές ημέρες, οπότε και δεν λάμβανε την αλληλογραφία του, μιας και πήγαινε στο νοσοκομείο όπου εργαζόταν. Η Μαίρη, μη γνωρίζοντας το γεγονός αυτό, έστειλε το τελευταίο γράμμα στον έρωτα της ζωής της, ζητώντας του μια απάντηση αλλιώς θα έπεφτε από την Ακρόπολη, και αυτό έγινε. Όταν τελικά διάβασε αυτά τα λόγια απελπισίας ο Μιχαήλ τρελάθηκε από τον θυμό και τη θλίψη του με αποτέλεσμα να γίνει αυτόχειρας. Φυσικά η επέμβαση της Βασίλισσας Σοφίας έλυσε το πρόβλημα της αυτοχειρίας και έτσι επετράπει η ταφή τους. Το τραγικό τέλος αυτών των δυο ερωτευμένων ανθρώπων που έζησαν οι φίλοι τους, έγινε ο λόγος που τους υπερασπίστηκαν και Τελικά τους έβαλαν σε διπλανούς τάφους. Η μετά θάνατον ένωσή τους ενέπνευσε πολλά ερωτευμένα ζευγάρια και τους βοήθησε σε ανάλογες στιγμές απελπισίας να μην εγκαταλείπουν την αγάπη τους.
Σύνταξη κειμένου: Ελένη Νομικού
Φωτογραφία: www.mixanitouxronou.gr
